dinsdag 18 maart 2014

De wederopstand

Carnaval! 5 dagen lang feest vieren. F*ck dat lijnen, F*ck die 13 kilo! Ik heb een jaar de tijd, morgen weer een dag! Nu is het tijd voor Carnaval!! Bier drinken en dieet van friet, pizza, worstenbroodjes en kibbeling. Het aanleggen van een bodem om daarna flink op de lappen te gaan hoort er nou eenmaal bij. Lijnen, daar doen we niet aan... Daar hebben we Vasten voor!

...2 weken later
Tja, daar zit ik dan. Moeilijk hoor. Jezelf zo laten gaan, excessief gebruik van alles wat lekker is en dan weer terug in de lijn van beheersing. Zelfdiscipline... Wat is dat? Kun je dat eten? Hoe om te gaan met een verslaving...
Lange tijd gingen hulpverleners er vanuit dat verslaving een keus is van de gebruiker. Je kiest ervoor om te beginnen met een verslavend middel, dus kun je er ook voor kiezen om ermee te stoppen. Sinds enige tijd geeft de wetenschap andere inzichten. Verslaving zou niet alleen een gedrag zijn maar een ziekte in de hersenen. 
'Verslaving kaapt het beloningssysteem van de hersenen en verstikt bepaalde gebieden van het executief functioneren, waaronder de controle over impulsen' (American Society of Addiction Medicine)
Stel je dus even voor. Ik hou van snoepen. Nee sterker nog, ik ben verslaafd aan snoepen. Wanneer ik snoep wordt er een gebied geprikkeld in mijn brein waardoor ik me blij/tevreden/gelukkig/fijn voel. Maar dat niet alleen, mijn hersenen willen zoooooooo graag blij worden van dat snoepen, dat ze ervoor zorgen dat ikzelf niet in staat ben om te stoppen met snoepen. De controle over mijn executieve functies wordt stil gelegd.
Dus: Ik snoep wanneer ik wil, waar ik wil, zoveel ik wil.  (Letterlijk!) Net zolang tot dat mijn brein zegt: Jaa! Ik ben blij! Ik ben tevreden! Ik ben gelukkig! Fijn!!!
Waarom vertel ik je dit nu allemaal? Wil ik mijn gedrag soms goed praten? Zoek ik een excuus?
Tuuuuuurlijk! Dat ook! 
Maar daarnaast vertel ik je ook hoe lastig het is om te stoppen met snoepen. Voordat ik in de gaten heb dat ik aan het lijnen ben heb ik mijn mond alweer vol zitten. Helemaal na een week zoals Carnaval waarin ik mezelf helemaal heb laten gaan. De afgelopen 2 weken waren een mooi voorbeeld van hoe het NIET moet. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit! Na de carnaval volgt de vaste tijd. Over een paar weken staan we stil bij Jezus Christus, die na zijn kruisiging opstond uit zijn graf. Hij ging gewoon door... 
Doe ik dat toch ook! 


woensdag 19 februari 2014

Eens moet je eraan geloven

Eens moet je er aan geloven!

Soms hoor je dingen die blijven hangen...

Een collegaatje vertelde me dat een succesvol medium om af te vallen is: het schrijven van een blog.
Door de confrontatie aan te gaan met peerpressure zou het beter moeten lukken om de strijd tegen de kilo's te winnen. Ik dacht bij mezelf, baat het niet dan schaadt het niet!

Zo gedacht zo gedaan!
Komend jaar ga ik bijhouden wat er allemaal voor nodig is om dat streef gewicht van 70 kilo te bereiken.

Status quo? 83 kilo!


Hoe zo gekomen? Tja, waar te beginnen?
Ooit lang geleden de weg kwijt geraakt, en tot op heden nog niet terug gevonden.
En dan ben je ook nog Gezondheidswetenschapper!
Tijdens mijn studie heb ik me bezig gehouden met de vraag: hoe kun je gezond gedrag van mensen bevorderen. En ook in mijn huidige werk  hou ik me bezig met interventies die succesvol zijn om een blijvende gedragsverandering voor elkaar te boksen bij mensen.


Ik weet verrekte goed hoe het moet, maar ik doe het gewoon niet.
Zo zie je maar dat de oude gezegdes nog steeds kloppen: De beste stuurlui staan aan wal.
Maar vanaf nu is dat voorbij. Ik ga het goede voorbeeld geven. Tenslotte weten we allemaal dat het uitdragen van een boodschap veel beter wordt ontvangen wanneer je er zelf ook in gelooft. 

Bij deze beloof en geloof ik dus plechtig, dat ik met de carnaval in 2015 op mijn streefgewicht zit van 70 kilo!!!

Is getekend: Baike!